Historia Agnieszki Łukanowskiej, to historia pozytywistycznej pracy u podstaw, która wciąż się dzieje w Kamerunie, historii, która wzrusza lecz nie o wzruszenie w niej chodzi lecz o działanie i pomoc.

Pani Agnieszka Łukanowska jest absolwentką  poznańskiej audiologii. W sierpniu 2017 roku, dzięki Fundacji Redemtoris Missio, narodził się w jej głowie pomysł wyjazdu do Kamerunu. 23 sierpnia znalazła się w Yaounde w Kamerunie, gdzie czekała na nią świecka misjonarka, Ewa Gawin. Na jej misji, w szkole dla dzieci głuchoniemych i z innymi niepełnosprawnościami im. Saint Jean Baptis w Bertoua, pani Agnieszka spędziła kolejne 3 miesiące.

fot. Agnieszka Łukanowska

Szkoła ta, początkowo była centrum alfabetyzacji dla ludzi niesłyszących. Jednak rosła zauważalna potrzeba pełnego kształcenia szkolnego dla dzieci z tą niepełnosprawnością, a szkoły specjalne w Kamerunie to wciąż bardzo nierozwinięty temat. Mimo, że dzieci w tej placówce miały wyjątkowe potrzeby edukacyjne i psychologiczne, w tym kraju nie ma przygotowanych żadnych odmiennych programów nauczania ani wymogów kadrowych dla tego typu placówek.

fot. Agnieszka Łukanowska

W Kamerunie nauczycielem może zostać każdy, kto ma maturę. Oczywiście istnieje możliwość ukończenia studiów, ale nie jest to obowiązkowe. Szkoły specjalnie nie posiadają przystosowanego programu nauczania czy odpowiednich materiałów do pracy z młodzieżą niesłyszącą. Zatrudnieni w placówce nauczyciele nie musieli znać nawet języka migowego - uczyli się go w trakcie trwania roku szkolnego ze słowników oraz ze specjalnie prowadzonych dla nich zajęć, które odbywały się raz w tygodniu.

fot. Agnieszka Łukanowska

Każdy, kto chociaż raz zetknął się z Afryką wie, że zderzenie światów jest ogromne, również, a może przede wszystkim, pod względem funkcjonowania takich placówek. Polska jest krajem, na którym wzoruje się reszta świata, jeśli chodzi o skryning słuchu u noworodków, dzięki czemu do 6. miesiąca życia niemalże każde dziecko z wykrytą wadą słuchu ma dobraną odpowiednią protezę słuchową. Jeśli jednak rodzice nie zdecydują się na zaaparatowanie lub zaimplantowanie swojego dziecka, istnieją bardzo dobre placówki kształcące dzieci głuche. Zatrudniony jest tam cały potrzebny dla ich rozwoju zespół specjalistów: surdologopedzi, surdopedagodzy, psychologowie, rehabilitanci. Wszystko po to, by dziecko miało możliwość rozwinięcia swoich umiejętności i nauczenia się funkcjonowania w społeczeństwie słyszącym bez większego poczucia odizolowania.

Pani Agnieszka, z racji swojego wykształcenia (jest audiofonologiem i protetykiem słuchu), postanowiła przeprowadzić pełną diagnostykę uczniów pod kątem słuchu oraz równowagi. Przeprowadziła badania otoskopowe, audiometrię tonalną na przewodnictwo powietrzne oraz kostne oraz kilka testów równowagi, które nie wymagały specjalistycznego sprzętu: próbę Romberga, Unterbergera, Manna oraz  Babińskiego-Weilla. Przebadała łącznie około 140 osób.

Kolejnym etapem projektu była pomoc w zaprotezowaniu 4 uczniów placówki w aparaty słuchowe. Wraz z panią protetyk słuchu z Hiszpanii z projektu Gaes solidaria udało się dopasować dla każdego z nich odpowiedni rodzaj aparatu. Po zaprotezowaniu, pani Agnieszka prowadziła z dziećmi intensywne treningi słuchowe i ćwiczenia logopedyczne, by rozbudzić w dzieciach chęć kształtowania mowy, by aparat słuchowy był wykorzystywany w 100%

Szkoła, w której pracowała pani Agnieszka, nie miała żadnych dodatkowych zajęć indywidualnych czy choćby klasowych, które pomagałyby rozwijać dzieciom pozostałe działające zmysły tak, by jak najlepiej rekompensowały one zaistniałą wadę słuchu. I tak narodził się ostatni, najważniejszy cel wyjazdu - wprowadzenie indywidualnych zajęć specjalnych dla 67 dzieci, wytypowanych pod kątem głębokości wady słuchu. Do ich przygotowywania pani Agnieszka wykorzystała całą wiedzę zdobytą na studiach audiofonologicznych z różnych dziedzin: surdopedagogiki, podstaw logopedii, języka migowego i psychologii. W ramach projektu prowadziła zatem z dziećmi różnego rodzaju ćwiczenia artykulatorów, oddechowe, rozwijające czucie głębokie, ćwiczenia spostrzegawczości, koncentracji i uwagi oraz ćwiczenia kształtujące odpowiednią postawę ciała do używania języka migowego.

Wszystkie ćwiczenia miały formę zabawy, a jeden z pracowników szkoły został przeszkolony po to, by po wyjeździe pani Agnieszki ćwiczenia mogły być kontynuowane.

Pani Agnieszka wróciła do Warszawy 20 listopada 2017 roku, ale jeszcze podczas pobytu w Afryce narodził się w jej głowie pomysł na kolejna misję "Protetyk Słuchu w Afryce". Jej celem jest zebranie bazy aparatów słuchowych i potrzebnych do nich wkładek usznych, dźwiękowodów, baterii i środków pielęgnacyjnych po to, by zaaparatować jak największą liczbę uczniów szkoły w Kamerunie.

Wszyscy zainteresowani pomocą w tworzeniu projektu "Protetyk Słuchu w Afryce" proszeni są o kontakt:

Fundacja Pomocy Humanitarnej Redemptoris Missio
ul. Junikowska  48, 60-163 Poznań
Tel. 609-210-184
medicus@ump.edu.pl 

lub bezpośrednio z panią Agnieszką Łukanowską:

a.lukanowska@gmail.com